Wat is een trauma bond en hoe herken je het?
Een trauma bond is geen gewone liefdevolle relatie, maar een giftige vorm van hechting die je langzaam van binnenuit uitholt. Het lijkt op liefde, de intensiteit, de passie, de diepe connectie maar onder de oppervlakte draait het om emotionele afhankelijkheid, subtiele of openlijke manipulatie en een onbewuste drang om oude pijn te herhalen. Het is alsof je hart telkens teruggrijpt naar het vertrouwde gevoel van vroeger, ook al heeft dat gevoel je ooit gebroken.
In dit onstaande verhaal geven we een voorbeeld hoe een trauma bond werkt.
Het begin: overdonderende liefde
Hij zet haar in het zonnetje. Overlaadt haar met aandacht, complimenten, cadeaus en bewondering. Dit heet love bombing. Haar brein gaat los: dopamine, adrenaline en oxytocine stromen rijkelijk. Ze voelt zich euforisch, alsof ze eindelijk thuiskomt.
Maar het is een act. Zodra hij genoeg grip heeft, verandert hij. Het charmante masker valt. Ervoor in de plaats komt de man die hij werkelijk is: manipulerend, onbetrouwbaar, verslaafd aan aandacht, zonder empathie.
De verslaving aan hem
Zij is inmiddels emotioneel verslaafd. De eerste weken hebben een hunkering gecreëerd naar zijn liefde en goedkeuring. Die verslaving maakt hem machtig. Hij kan negeren, manipuleren, verdwijnen of kleineren. En zij blijft. Niet omdat ze het leuk vindt, maar omdat haar lichaam smacht naar die high van het begin.
Dit patroon van aantrekken en afstoten is verslavend. Hoe dieper de dalen, hoe hoger de pieken. De spanning voelt bijna als passie. Chaos en stress worden verward met liefde, omdat haar zenuwstelsel die onrust herkent uit het verleden.
Het herhalen van oude pijn
Een trauma bond is zelden toeval. Onbewust zoekt je brein situaties op die lijken op je kindertijd. Misschien groeide je op met een ouder die onvoorspelbaar, afwijzend of afwezig was. Het bekende gevoel, zelfs als het pijnlijk is voelt als thuis.
Deze toxische cyclus heeft diepe wortels. Hij ontstaat uit jullie beider onverwerkte trauma’s. In een trauma bond zijn het niet jullie volwassen ikken die het stuur vasthouden, maar de innerlijke kinderen, de gekwetste delen in jullie die hunkeren naar erkenning, liefde en veiligheid.
Soms is je lichaam, door vroegere stress of ingrijpende gebeurtenissen, zelfs verslaafd geraakt aan het voelen van bepaalde emoties. Denk aan spanning, angst of het constante gevoel op je hoede te moeten zijn. Die emoties triggeren in je brein een cocktail van neurotransmitters, en onbewust ga je steeds weer op zoek naar situaties en mensen die datzelfde gevoel oproepen.
Ons brein is gek op herhaling, zelfs van pijnlijke patronen. Zonder dat je het doorhebt, kies je relaties die lijken op de dynamiek met één van je opvoeders. Het voelt vertrouwd omdat het bekend terrein is.
Herkennen is de eerste stap. Door te begrijpen dat dit geen toeval is maar een herhaling van oud zeer, krijg je de kans om uit te stappen. Dat vraagt vaak om meer dan alleen ‘sterk zijn’. Het vraagt om ruimte, begeleiding en het veilig doorvoelen van wat je jarenlang hebt weggestopt.
Daarom organiseren wij trauma retraites. In deze intensieve, veilige setting werk je niet alleen aan inzicht, maar ook aan het helen van de onderliggende pijn die je gevangen houdt in deze cyclus. Met professionele begeleiding, lichaamswerk en verdiepende sessies leer je je innerlijke kind geruststellen, patronen doorbreken en eindelijk een basis van rust en zelfliefde opbouwen.
Waarom je niet zomaar weggaat
Normaal zou je vertrekken bij iemand die je zo behandelt. Maar in een trauma bond geloof je dat je hem nodig hebt om te overleven. Hij voedt die gedachte door soms ineens weer de charmante man van het begin te zijn. Dan denk je: zie je wel, hij kan het wel. Dat wordt je houvast en je valkuil.
Zijn wispelturigheid vreet aan je eigenwaarde. Je gaat denken dat zijn gedrag jouw schuld is. Je grenzen verschuiven, je verdwijnt stukje bij beetje uit jezelf. Hoe langer je blijft, hoe moeilijker het wordt om los te komen.
De harde waarheid
Een trauma bond is geen liefde. Echte liefde is rustig, veilig en stabiel. In een trauma bond zit je vast in een verslavende cyclus die draait om controle, bevestiging en oude pijn.
Herstel begint bij het herkennen van het patroon. En dat voelt in het begin minder als een bevrijding en meer als afkicken. Maar elke stap weg van de achtbaan brengt je dichter bij jezelf en bij liefde die wél helend is.